آشنایی با گوگل پژوهشگر(Scholar Google) و ترفندهای پیشرفته جستجو در آن

به منظور آشنایی بیشتر با اجزای مختلف هر یک از خروجی‌ها، شکل ۳ ارائه شده است.

شکل ۳- اجزای خروجی‌های جستجوها

مطابق با شکل ۳، اجزای مختلف نتایج جستجو به شرح ذیل می‌باشد:

• شماره ۱ از شکل ۳: عنوان منبع پژوهشی
• شماره ۲ از شکل ۳: شامل چهار بخش (به ترتیب از چپ به راست) نام نویسنده(گان)، محل نشر (نشریه/کنفرانس/کتاب و …)، سال نشر، ناشر
• شماره ۳ از شکل ۳: چکیده‌ای از منبع
• شماره ۴ از شکل ۳: تعداد استنادهای دریافتی منبع مربوطه که شاید بتوان این ویژگی را مهمترین قابلیت گوگل پژوهشگر دانست که با کلیک بر روی این گزینه امکان مشاهده تمامی منابعی که منبع مربوطه را به عنوان مرجع استفاده نموده‌اند را مشاهده نمود.
• شماره ۵ از شکل ۳: منابع مرتبط با منبع مربوطه
• شماره ۶ از شکل ۳: نمایش ویرایش‌های مختلف از منبع مربوطه
• شماره ۷ از شکل ۳: در صورتی که تمایل به ارجاع به منبع وجود داشته باشد با کلیک بر روی این گزینه خروجی مربوطه نمایش داده می‌شود (توضیحات تکمیلی در بخش‌های آتی ارائه می‌گردد)
• شماره ۸ از شکل ۳: امکان ذخیره منبع مربوطه را فراهم می‌نماید.

همانگونه که در شکل ۴ تا شکل ۷ نیز قابل مشاهده است، سه گزینه در گوگل پژوهشگر وجود دارد که گزینه اول به اعلام رتبه و جایگاه نشریات بر اساس شاخص‌های «h-index»، «h-core»، «h-median»، «h5-index»، «h5-core» و «h5-median» در خلال سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ می‌پردازد. گزینه دوم تنظیمات پیشرفته گوگل را شامل می‌شود که یکی از مهمترین این تنظیمات تعیین فرمت خروجی استناد متناسب با نرم‌افزار مدیریت منابع (نظیر «BibTex»، «EndNote»، «RefMan» و «RefWorks») می‌باشد. گزینه سوم نیز ابزارهای جستجوی پیشرفته نظیر «تعیین محل جستجو(عنوان/تمام متن)»، «جستجو در نام نویسندگان» و «بازه زمانی جستجو» را در اختیار قرار می‌دهد.

شکل ۴- گزینه‌های پیشرفته در گوگل پژوهشگر